ورود به سيستم
|
ثبت نام
دانشگاه
هیات امنای دانشگاه
شورای دانشگاه
رئیس دانشگاه
حوزه ریاست
دفتر ریاست، روابط عمومی و امور بین الملل
اداره حراست
گروه نظارت و ارزیابی
دبیرخانه هیات اجرایی جذب
گروه دانشجویان شاهد و ایثارگر
امور حقوقی، قراردادها و پاسخگویی به شکایات
معاونت اداری و مالی
درباره دانشگاه
آموزش
مدیریت امور آموزشی و تحصیلات تکمیلی
امور آموزش کارشناسی
امور آموزش کارشناسی ارشد
امور آموزش دکتری (PhD)
مرکز استعدادهای درخشان
تقویم آموزشی
رشته های تحصیلی دانشگاه
پذیرش
دانش آموختگان و مشمولین
مرکز آموزش های آزاد و مجازی
پژوهش
امور پژوهشی و فناوری
گروه کارآفرینی و ارتباط با صنعت
سامانه ملی کارآموزی
دوره های مهارت افزایی عمومی
ایده شو
کتابخانه مرکزی و مرکز اطلاع رسانی
آزمایشگاه های و کارگاه ها
دانشجویی و فرهنگی
مدیریت امور دانشجویی
امور تغذیه و سلف سرویس
امور رفاهی
امور خوابگاه ها
کار دانشجویی
مدیریت امور فرهنگی و اجتماعی
اداره تربیت بدنی
مرکز بهداشت، درمان و مشاوره دانشجویی
کمیسیون موارد خاص
کمیته انضباطی
هیات علمی
دانشکده الهیات و معارف اسلامی
دانشکده علوم انسانی
دانشکده فنی و مهندسی
دانشکده ها
دانشکده الهیات و معارف اسلامی
گروههای آموزشی
رشته های تحصیلی
دانشکده علوم انسانی
گروههای آموزشی
رشته های تحصیلی
دانشکده فنی و مهندسی
گروههای آموزشی
رشته های تحصیلی
سامانه ها
پردیس مجازی دانشگاه میبد
اتوماسیون اداری کارکنان
سامانه حضور و غیاب
سامانه حقوق و دستمزد
سامانه منابع انسانی
اتوماسیون تدارکات
سامانه آموزشی گلستان
ثبت سوابق پژوهشی
سامانه سلف سرویس
سامانه اکانتینگ
مجله کتاب قیم
پیوندها
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه
مرکز رشد واحدهای فناور
بخش اصلي
>
مقاله
انسانِدینی و دینِانسانی
نویسنده:محمدحسین زارعی محمودآبادی؛ شهاب الدین وحیدی مهرجردی
موضوع: دین
شناسه: 72165
مرجع: فصلنامه اندیشه دینی، دوره 18، شماره 67، تابستان 1397، صفحه 93-112
اعتبار علمی: علمی پژوهشی
تعداد صفحات: 20
حجم مقاله: 240 کیلو بایت
زبان مقاله: فارسی
چکیده:
مفهوم «انسان دینی» در گذر تاریخ دچار تحول معنایی شده و به تبع آن، مختصات و شاخصههای آن نیز تغییر کرده است. معنای کلمهی دینی یا دیندار بهعنوان یک صفت برای انسان و وسعت دامنهی مفهومی آن، به تعریفِ خودِ دین بستگی دارد. در دورهی پیشامدرن اعتقاد بر این بود که دین، امری آسمانی، قدسی، جزمی، واقعگرا و بیبدیل است و مصداق آن، ادیانِ نهادین و رسمیِ حاکم بر جامعه بود. اما در دورهی مدرن، مفهوم دین وسیعتر شده و همهی دستگاههای فکری را که بهنوعی کارکرد دارند و به کار معنابخشی جهان میآیند، شامل میشود. از این نوع دین به «دین انسانی» تعبیر میشود. بهدلیل وسیعترشدن دایرهی مفهومی کلمهی دین، هم مفهوم «انسان دینی» وسیعتر شده است و هم شاخصههای آن تغییر کرده است. شاخصههای «انسان دینی» از دورهای به دورهی دیگر و از دینی تا دین دیگر، با یکدیگر تفاوت دارند. اما درعینحال میتوان برخی از شاخصههای مشترک مانند التزام و تعهد، انتخابگری، انگیزهمندی و شعف، انتخابگری و هدفمندی را برای آن نام برد.
دین انسانی که عمدتاً محصول دورهی مدرن است، به دینی گفته میشود که معلولِ انسان و نیازمندیهای مختلف اوست و در آن، بر ارزشها، خواستها و نقاط قوت انسان تأکید فراوان میشود. برخی از شاخصههای دین انسانی عبارتاند از: منشأ بشری داشتن، کارکردداشتن، غیرقدسیبودن، اینجهانیبودن، محوریت انسان، تغییرپذیری، فردی و خصوصی بودن، بدیلپذیری و ....
دانلود مقاله >>
انسانِدینی و دینِانسانی
نمایه مقاله
بازدید ها: 2336
پیوند مقاله:
پیوند مقاله با عنوان:
انسان
دین
دینداری
دینِ انسانی
انسانِ دینی
نظرات:
پاسخ به:
نظر مستقیم
عنوان شما:
نظر:
متن تصویر را در کادر زیر وارد نمایید
پیوندهای پركاربرد
سامانه ها
سامانه تغذیه
سامانه فیش حقوقی
سامانه گلستان
پست الکترونیکی
دانشجویی
تقویم آموزشی
آموزشی
سامانه فیلم های آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد
سامانه دسترسی به پایان نامه های دانشگاه اصفهان
پژوهشی
سامانه جامع اولویت های پژوهشی کشور
پایگاه تامین منابع علمی مگاپیپر
سامانه تامین مدارک علمی دانشگاهی
سامانه دوفصلنامه علمی پژوهشی کتاب قیم